เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน นางจันทนา เอกเอื้อมณี ผู้ประสานงานคณะทำงานเพื่องานที่มีคุณค่าสำหรับลูกจ้างทำงานบ้าน มูลนิธิเพื่อการพัฒนาแรงงานและอาชีพ กล่าวว่า เมื่อวันที่ 30 ตุลาคมที่ผ่านมา นายเผดิมชัย สะสมทรัพย์ รมว.แรงงาน ลงนามในกฎกระทรวงฉบับที่..(พ.ศ….) ออกตามความในพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2543 ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการคุ้มครองลูกจ้างทำงานบ้าน โดยขณะนี้รอเพียงการประกาศในราชกิจจานุเบกษา ซึ่งคาดว่าจะมีผลบังคับใช้ภายในสิ้นปีนี้

อย่างไรก็ตามแม้ว่า ขณะนี้ลูกจ้างทำงานบ้านกำลังจะได้รับสิทธิได้รับการคุ้มครองเพิ่มขึ้น แต่อีกหลายประเด็นที่เรียกร้องไปนั้น ยังไม่มีการตอบสนอง สำหรับรายละเอียดโดยสรุปของกฎกระทรวงบางส่วนที่ลูกจ้างทำงานบ้านได้รับการคุ้มครองเพิ่มคือ 1.มาตรา 28 ให้นายจ้างจัดให้ลูกจ้างมีวันหยุดประจำสัปดาห์ สัปดาห์หนึ่งไม่น้อยกว่าหนึ่งวัน 2.มาตรา 29 ให้นายจ้างกำหนดวันหยุดตามประเพณีให้ลูกจ้าง ปีหนึ่งไม่น้อยกว่าสิบสามวัน 3.ให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้าง เท่ากับค่าจ้างในวันทำงานสำหรับวันหยุด ได้แก่ วันหยุดประจำสัปดาห์ วันหยุดตามประเพณี และวันหยุดพักผ่อนประจำปี 4.มาตรา 57 (เฉพาะวรรค 1 )ให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันลาป่วย ตามมาตรา 32 ให้ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้เท่าที่ป่วยจริง 4. มาตรา 62 ในกรณีที่นายจ้างให้ลูกจ้างทำงานในวันหยุดประจำสัปดาห์ วันหยุดประเพณี วันหยุดพักผ่อนประจำปี ให้นายจ้างจ่ายค่าทำงานในวันหยุดให้แก่ลูกจ้าง

ส่วนที่ยกเว้นซึ่งกฎกระทรวงฉบับใหม่นี้ กำหนดไม่ให้บังคับใช้ อันส่งผลให้ลูกจ้างทำงานบ้านไม่ได้รับการคุ้มครองในเรื่องสำคัญคือ 1.มาตรา 23 การกำหนดเวลาเริ่มต้นและเวลาสิ้นสุดของการทำงานแต่ละวัน วันหนึ่งต้องไม่เกินแปดชั่วโมง และเมื่อรวมเวลาทำงานทั้งสิ้นแล้วสัปดาห์หนึ่ง ต้องไม่เกินสี่สิบแปดชั่วโมง 2.มาตรา 33 การลาเพื่อทำหมัน และลาเนื่องจากการทำหมัน ตามระยะเวลาที่แพทย์แผนปัจจุบันกำหนด  3.มาตรา 36 การลาเพื่อการฝึกอบรมหรือพัฒนาความรู้ความสามารถ

4.มาตรา 39 การให้ลูกจ้างซึ่งเป็นหญิงมีครรภ์ทำงานในระหว่างเวลา 22.00 น. ถึงเวลา 06.00 น.ทำงานล่วงเวลา ทำงานในวันหยุด  5.มาตรา 41 การให้ลูกจ้างซึ่งเป็นหญิงมีครรภ์ มีสิทธิลาเพื่อคลอดบุตรครรภ์หนึ่งไม่เกินเก้าสิบวัน 6.มาตรา 42 การให้ลูกจ้างซึ่งเป็นหญิงมีครรภ์ ซึ่งมีใบรับรองมาแสดง ขอให้นายจ้างพิจารณาเปลี่ยนงานที่เหมาะสมให้แก่ลูกจ้างเป็นการชั่วคราว 7.มาตรา 43 การให้นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างซึ่งเป็นหญิงเพราะเหตุมีครรภ์ 8.มาตรา 59 การให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างซึ่งเป็นหญิง ในวันลาเพื่อคลอดบุตร เท่ากับค่าจ้างในวันทำงานตลอดระยะเวลาที่ลา แต่ไม่เกินสี่สิบห้าวัน และ 9.มาตรา 61 ให้นายจ้างจ่ายค่าล่วงเวลาให้แก่ลูกจ้างอัตราไม่น้อยกว่าหนึ่งเท่าครึ่งของอัตราค่าจ้างต่อชั่วโมง ในวันทำงานในกรณีที่ลูกจ้างทำงานล่วงเวลา